De Volmolen

De volmolen werd gebouwd in 1645 om stoffen te 'vollen': de geweven wollen stof werd met zand, kokend water en urine gekneed tot waterafstotend laken, een stof met een meer dichte structuur dan wol. Voorheen gebeurde dit door voetvollers, die in een kuip urenlang met blote voeten op het natte laken moesten stampen. De volmolen verving dit arbeidsintensieve proces: aangedreven door het water van de Beek werd het laken nu met houten stampers machinaal bewerkt. De molen naast de Koppelpoort heeft echter niet lang dienst gedaan. Omstreeks 1700 werd de productie van laken in de stad te duur en de nijverheid verhuisde naar het goedkopere platteland. Het gebouw bleef wel bestaan en werd tot 1951 gebruikt als kolenopslagplaats.